Gríska
Hvað þýðir Κωνσταντίνα í Gríska?
Hver er merking orðsins Κωνσταντίνα í Gríska? Greinin útskýrir alla merkingu, framburð ásamt tvítyngdum dæmum og leiðbeiningum um hvernig á að nota Κωνσταντίνα í Gríska.
Orðið Κωνσταντίνα í Gríska þýðir Konstantía. Til að fá frekari upplýsingar, vinsamlegast skoðaðu upplýsingarnar hér að neðan.
Hlustaðu á framburð
Merking orðsins Κωνσταντίνα
Konstantía
|
Sjá fleiri dæmi
Η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα αποκαλύπτει: «Από τον καιρό του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου (πέθανε το 337) η πολιτική αναγνώριση της Χριστιανοσύνης είχε κατανοηθεί σαν η πραγματοποιημένη ελπίδα της Βασιλείας του Χριστού. Alfræðibókin Encyclopædia Britannica segir: Frá tímum rómverska keisarans Konstantínusar (dáinn 337) hefur vonin um ríki Krists verið skilin birtast í pólitískri viðurkenningu kristninnar. |
22 Τον τέταρτο αιώνα, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος χορήγησε κρατική αναγνώριση στην αποστατική Χριστιανοσύνη. 22 Konstantínus Rómarkeisari veitti fráhvarfskristni opinbera viðurkenningu á fjórðu öld. |
Οι λόγιοι διαφωνούν σχετικά με το αν ο πρώτος αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν (1) ο Διοκλητιανός, (2) ο Κωνσταντίνος ο Μέγας ή (3) ο Ιουστινιανός Α ́ Fræðimenn deila um það hvort fyrsti keisarinn hafi verið (1) Díókletíanus (2) Konstantínus mikli eða (3) Jústiníanus. |
Ποιες αλλαγές έκανε ο Κωνσταντίνος τον τέταρτο αιώνα Κ.Χ.; Hvað gerði Konstantínus á fjórðu öld? |
Για τον Κωνσταντίνο δεν ξέρουμε κάτι άλλο. Um Arnór er annars ekkert vitað. |
Ο σταυρός αρχίζει να απεικονίζεται τον καιρό του Κωνσταντίνου». Krossinn tekur fyrst að sjást á tímum Konstantínusar.“ |
Ωστόσο, Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica) διακηρύττει: «Αυτός [ο Κωνσταντίνος] δεν έκανε τη Χριστιανοσύνη θρησκεία της αυτοκρατορίας». En The New Encyclopædia Britannica lýsir yfir: „Hann [Konstantínus] gerði kristnina ekki að trú heimsveldisins.“ |
Η προαναφερθείσα μελέτη για το ρόλο της θρησκείας στις ένοπλες συγκρούσεις δηλώνει: «Η μεταστροφή του [Ρωμαίου Αυτοκράτορα] Κωνσταντίνου οδήγησε στη στρατιωτικοποίηση του Χριστιανικού κινήματος, το οποίο δεν καθοδηγούνταν πλέον από τις συμπονετικές διδασκαλίες του Χριστού, αλλά από τους στόχους του Αυτοκράτορα για πολιτικές και γεωγραφικές κατακτήσεις. Í áðurnefndri skýrslu um þátt trúarbragða í vopnuðum átökum segir: „Eftir að Konstantínus [keisari í Róm] tók kristna trú var hin kristna hreyfing hervædd. Hún hafði ekki lengur að leiðarljósi kenningar Krists um mildi og miskunn heldur tileinkaði sér kenningar keisarans um pólitíska sigra og landvinninga. |
Αφότου οι επίσκοποι δέχτηκαν τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ως κεφαλή τους στη Σύνοδο της Νίκαιας το έτος 325 Κ.Χ., η εκκλησία αναμείχθηκε στην πολιτική, και ειπώθηκε στους ανθρώπους ότι η Βασιλεία είχε ήδη έρθει. Eftir að biskuparnir viðurkenndu Konstantínus keisara sem yfirboðara sinn á Níkeuþinginu árið 325 tóku kirkjufélögin að skipta sér af stjórnmálum og fólki var sagt að Guðsríki væri nú þegar komið. |
Ρούμπενσταϊν έγραψε τα εξής για τη Σύνοδο της Νίκαιας: «Ο Κωνσταντίνος είχε χορηγήσει [στους επισκόπους] εύνοια και πλούτη πέρα από την πιο ζωηρή φαντασία τους. Rubenstein segir varðandi kirkjuþingið í Níkeu: „Konstantínus hafði veitt [biskupum] meiri heiður og ríkidæmi en þá hefði geta dreymt um. |
Με τη λεγόμενη μεταστροφή του Κωνσταντίνου το 313 Κ.Χ., οι κατακόμβες έγιναν ιδιοκτησία της Εκκλησίας της Ρώμης, και μερικές τελικά προσέλαβαν τεράστιες διαστάσεις. Með hinum svokölluðu trúskiptum Konstantínusar árið 313 komust katakomburnar í eigu kirkjunnar í Róm og sumar urðu gríðarstórar með tímanum. |
Ο σταυρός αρχικά δεν ήταν Χριστιανικό σύμβολο· προέρχεται από την Αίγυπτο και τον Κωνσταντίνο». Upphaflega var krossinn ekki kristið tákn; hann er kominn frá Egyptalandi og Konstantínusi.“ |
11 Το βιβλίο Strange Survivals (Παράξενες Επιβιώσεις) λέει σχετικά με τον Κωνσταντίνο και το σταυρό του: «Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι ο τρόπος ενεργείας του ήταν ζήτημα πολιτικής· το σύμβολο που αυτός εγκαινίασε ικανοποίησε, από τη μια μεριά, τους Χριστιανούς που βρίσκονταν στο στρατό του και, από την άλλη, τους [ειδωλολάτρες] Γαλάτες. . . . 11 Bókin Strange Survivals segir um Konstantínus og kross hans: „Við þurfum varla að efast um að einhver stjórnkænska hafi búið að baki því sem hann gerði; táknið sem hann stillti upp gerði bæði kristna menn í her hans og Gallana [heiðingja] ánægða. . . . |
Αργότερα, περίπου 300 χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος υιοθέτησε τον σταυρό ως έμβλημα των στρατευμάτων του, και έκτοτε ο σταυρός συνδέθηκε με τη «Χριστιανική» εκκλησία. Um 300 árum eftir að Jesús dó tók Konstantínus Rómarkeisari upp krossinn sem tákn herafla síns og eftir það fór hin „kristna“ kirkja að nota hann sem trúartákn. |
Χολς στο Λεξικό του των Αντικειμένων και των Συμβόλων στην Τέχνη γράφει: «Μετά την αναγνώριση της Χριστιανοσύνης από τον Κωνσταντίνο το Μεγάλο, και ιδιαίτερα από τον πέμπτο αιώνα, ο σταυρός άρχισε να σχεδιάζεται πάνω σε σαρκοφάγους [πέτρινα φέρετρα], σε λυχνίες, σε φέρετρα και σε άλλα αντικείμενα». Hall í bók sinni Dictionary of Subjects & symbols in Art: Eftir að kristnin hlaut viðurkenningu Konstantínusar mikla, og sér í lagi frá 5. öld, var byrjað að sýna krossinn á steinkistum, lömpum, skrínum og öðrum munum.“ |
Το σημείο στροφής ήρθε στις αρχές του τέταρτου αιώνα με τη λεγόμενη μεταστροφή στη Χριστιανοσύνη του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Α ́. Straumhvörfin áttu sér stað snemma á fjórðu öld þegar Konstantínus I keisari snerist í orði kveðnu til trúar. |
Ορισμένοι συγγραφείς στρέφουν την προσοχή στον ισχυρισμό του ηλιολάτρη Κωνσταντίνου, σύμφωνα με τον οποίο, το 312 Κ.Χ., ενώ βρισκόταν σε κάποια εκστρατεία του, είδε σε όραμα έναν σταυρό πάνω στον ήλιο με τη φράση «εν τούτω νίκα» (in hoc vince) στη λατινική. Sumir höfundar nefna atburð sem á að hafa gerst árið 312. Konstantínus, sem tilbað sólina, var þá í einni af herferðum sínum og kvaðst hafa séð í sýn krossmark á sólinni ásamt orðum á latínu: „In hoc signo vinces“ (sigra undir þessu merki). |
Για να διευθετηθεί το ζήτημα, ο Κωνσταντίνος συγκάλεσε εξέχοντες ιεράρχες στη Νίκαια, όχι επειδή αναζητούσε τη θρησκευτική αλήθεια, αλλά επειδή δεν ήθελε να διαιρεί η θρησκεία την αυτοκρατορία του. Til að útkljá málið kallaði Konstantínus kirkjuleiðtogana saman í Níkeu, ekki vegna þess að hann langaði til að komast að trúarlegum sannleika heldur vegna þess að hann vildi ekki að keisaradæmið klofnaði vegna trúarágreinings. |
Αυτή η διαδικασία είχε ολοκληρωθεί ουσιαστικά πολύ πριν από τον Κωνσταντίνο και πολύ προτού εδραιωθεί η εκκλησία την οποία υποστήριζε με την εξουσία του. Í meginatriðum var búið að velja ritin löngu fyrir daga Konstantínusar og löngu áður en kirkja hans og valdastofnun varð til. |
Η Εκκλησία είχε βέβαια συμμαχήσει με το Κράτος από την εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, τον τέταρτο αιώνα μ.Χ., αλλά οι Αναβαπτιστές δεν πίστευαν πως μ’ αυτήν τη συμμαχία το Κράτος έγινε Χριστιανικό. Þótt kirkjan hefði verið bandamaður ríkisins allt frá dögum rómverska keisarans Konstantínusar á fjórðu öld okkar tímatals, litu þeir ekki svo á að ríkið væri þar með orðið kristið. |
(Ιωάννης 15:19· 17:14-16· 18:36) Υπό την επιρροή του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, η εκκλησία νόθευσε μερικές πεποιθήσεις της, μία από τις οποίες αφορούσε την ίδια τη φύση του Θεού. (Jóhannes 15:19; 17:14-16; 18:36) Undir áhrifum Konstantínusar keisara í Róm gaf kirkjan eftir sumar af kenningum sínum. Ein þeirra sneri að eðli Guðs. |
Η Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια (New Catholic Encyclopedia) δηλώνει: «Η επέκταση από μέρους του Κωνσταντίνου της ελευθερίας λατρείας ώστε να συμπεριλάβει τους Χριστιανούς, η οποία υποδήλωνε ότι η Χριστιανοσύνη αναγνωριζόταν επίσημα ως ρελίγκιο λίκιτα [νόμιμη θρησκεία] παράλληλα με την ειδωλολατρία, ήταν μια επαναστατική πράξη». New Catholic Encyclopedia segir: „Það að Konstantínus skyldi veita kristnum mönnum trúfrelsi, sem fól í sér að kristnin var viðurkennd opinberlega sem religio licita [lögleg trú] við hlið heiðindómsins, var byltingarkennd aðgerð.“ |
Στο βιβλίο του Εκκλησιαστική Ιστορία (Από τον Χριστό στον Κωνσταντίνο), αυτός παραθέτει τα λόγια κάποιου Κοδράτου ο οποίος έστειλε μια επιστολή στον αυτοκράτορα υπερασπιζόμενος τη Χριστιανοσύνη. Í bók sinni, The History of the Church From Christ to Constantine, vitnar hann í Kvadratus nokkurn sem sendi keisaranum bréf til varnar kristninni. |
Να πάρω το παλτό σας κύριε Κωνσταντίν; Á ég ađ taka yfirhöfnina, herra Constantine? |
9 Ο Κωνσταντίνος ήταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας που συγκάλεσε τη Σύνοδο της Νίκαιας το 325 μ.Χ. και την επηρέασε να υιοθετήσει το αντιγραφικό δόγμα ότι ο Χριστός ήταν Θεός. 9 Konstantínus var rómverski keisarinn sem kallaði saman kirkjuþingið í Níkeu árið 325 og kom því til að samþykkja hina óbiblíulegu kenningu að Kristur væri Guð. |
Við skulum læra Gríska
Þannig að nú þegar þú veist meira um merkingu Κωνσταντίνα í Gríska geturðu lært hvernig á að nota þau með völdum dæmum og hvernig á að lestu þau. Og mundu að læra tengd orð sem við mælum með. Vefsíðan okkar er stöðugt að uppfæra með nýjum orðum og nýjum dæmum svo þú getir flett upp merkingu annarra orða sem þú þekkir ekki í Gríska.
Uppfærð orð Gríska
Veistu um Gríska
Gríska er indóevrópskt tungumál, talað í Grikklandi, Vestur- og Norðaustur- Litlu-Asíu, Suður-Ítalíu, Albaníu og Kýpur. Það hefur lengsta skráða sögu allra lifandi tungumála, sem spannar 34 aldir. Gríska stafrófið er aðalritakerfið til að skrifa grísku. Gríska skipar mikilvægan sess í sögu hins vestræna heims og kristni; Forngrískar bókmenntir hafa átt afar mikilvæg og áhrifamikil rit um vestrænar bókmenntir, svo sem Ilíaduna og Odýsseia. Gríska er einnig tungumálið þar sem margir textar eru grundvallaratriði í vísindum, sérstaklega stjörnufræði, stærðfræði og rökfræði og vestrænni heimspeki, eins og Aristóteles. Nýja testamentið í Biblíunni var skrifað á grísku. Þetta tungumál er talað af meira en 13 milljónum manna í Grikklandi, Kýpur, Ítalíu, Albaníu og Tyrklandi.